هل ما زال يعيش فى قلبى ويسكن فى الحنايا؟
هل ظل يكبر بين اعماقى ويسرى فى دمايا؟
الحب يا عمرى تمزقه الخطايا
فقد كنت يوما حب عمرى قبل ان تهوى سوايا
ايامك الخضراء ذاب ربيعها
وتساقطت ازهاره فى خاطرى
يا من غرست الحب بين جوانحى
وملكت قلبى واحتويت مشاعرى
لملمت بالنسيان جرحى بعدما ضيعت ايامى بحلم عابر
لو كنت تسمع صوت حبك فى دمى
قد كان مثل النبض فى اعماقى
كم غارت الخفقات من همساته؟
كم عناقته مع المنى اشواقى؟
قلبى تعلم كيف يجفو من جفانى
وسلكت درب البعد والنسيان
قد كان حبك فى فؤادى روضه
ملأت حياتى بهجه واغانى
واتى الخريف فمات كل رحيقها
وغدا الربيع ممزق الاغصان
ما زال فى قلبى رحيق لقائنا
من ذاق طعم الحب لا ينساه
ما عاد يحملنى حنينى للهوى
لكننى احيا على ذكراه
قلبى يعود الى الطريق ولا يرى
فى العمر غير طيف صبانا
ايام كان الدرب مثل قلوبنا
نمضى عليه ولا يمل خطانا